[ส่วนเสริม/Dek-D] ผู้ช่วยพี่เลี้ยงเด็ก

✂ - - -

เรื่องราวก่อนหน้านี้:   [OS] ผู้ช่วยพี่เลี้ยงเด็ก

✂ - - -

     ซึงฮยอนรุดเข้าจูบแจจินแบบไม่ให้อีกฝ่ายได้ทันตั้งตัว ด้วยความตกใจ คนตัวเล็กเผลอร้องออกมาเบา ๆ

     "ตกใจเหรอ" คำพูดเล็ดลอดผ่านช่องว่างอันน้อยนิดระหว่างสองริมฝีปาก

     คนปากแข็งส่ายหน้า ตาคู่สวยหลับพริ้มลิ้มรสจูบและความอบอุ่นที่อีกคนส่งมาพร้อมอ้อมกอด

     ทั้งคู่มองตากันและกันเหมือนกำลังพูดคุยอะไรบางอย่าง

     ไอ้คิดถึงน่ะ มันคิดถึงอยู่แล้ว

     แต่ว่า...

     "ตรงไหนดีอะ"

     "หืม" คนถูกถามกัดริมฝีปากล่างของตัวเองไปมา เอื้อมแขนไปคล้องเกี่ยวไหล่กว้างอย่างออดอ้อน

     "ก็--"

     "ตรงนี้ก็ได้หนิ"

     ใช้หลังพิงกำแพงเป็นที่ยึดเรียบร้อย แจจินพาสองแขนของซึงฮยอนมาโอบไว้ที่เอว การเล้าโลมมีขึ้นอีกครั้ง มันสร้างความรู้สึกที่ดี แต่บางทีก็น่าจั๊กจี้

     "งึ้ย เค้าไม่ชอบตรงนี้ ทำไมยังทำอยู่ได้" คนถูกแกล้งหัวเราะคิกคัก เคลื่อนที่หนีลิ้นซนของอีกคนไปทางซ้ายทีทางขวาที "ซึงฮยอน ชอบแกล้งเค้าอ่า"

     "ตัวเองบ้าจี้เอง ยังมาบอกว่าเค้าแกล้ง"

     เขาทั้งหอม ทั้งกัด ทั้งเลีย ฝ่ายที่บ่นเอาจริงก็บ่นไปงั้น ไม่เคยขัดขืน แถมหลายครั้งยังถึงกับร้องขอมันด้วยตัวเอง

     "จินนี่ วันนี้นายน่ากินจัง" ซึงฮยอนทำเนียน ค่อย ๆ ย่อตัวลงต่ำ ส่งยิ้มที่แจจินเห็นทีไรก็ต้องยอมแพ้ขึ้นมาให้

     "อย่านะ"

     "คำว่าอย่านะของนาย ความหมายมันตรงกันข้ามเหมือนทุกทีรึเปล่า"

     ขณะที่พูด กางเกงผ้ายืดสีเบสก็ถูกถอดดึงลงมาทีละนิด ทีละนิด...

     คนที่ยืนอยู่ไม่ได้กล่าวอะไรอีก มือขวาลูบหัวซึงฮยอนเล่นเหมือนกับว่าเขาเป็นสัตว์เลี้ยง

     สัตว์เลี้ยงแสนเชื่องของแจจิน

     "ชั้น ก็อยากกินของนายเหมือนกันนะ"

     ซึงฮยอนเงยหัวมองคนรักด้วยสีหน้าที่อธิบายเป็นคำพูดไม่ได้

     แต่ยังไม่ทันจะได้ทำอะไรต่อ ร่างสูงถูกผลักพามานั่งที่โซฟา ยิ่งไปกว่านั้นยังถูกอีกคนนั่งคร่อมเบียดตัวเข้ามาจนรู้สึกอึดอัดไปหมด

     รู้สึกแน่นไปหมด

     "ถอดเสื้อผ้าออกเร็วแจจิน"

     คนถูกสั่งไม่รอช้า สิ่งปกปิดร่างกายของทั้งคู่ถูกถอดเขวี้ยงออกไปไร้ทิศทาง แจจินจัดแจงท่านั่งให้ตัวเองบนหน้าตักของซึงฮยอน ประทับรอยรักลงบนทุกอวัยวะที่ปากอิ่มสามารถเข้าไปถึง

     "อืม... ซึงฮยอนของเค้า" กลุ่มผมถูกขยี้ทึ้งไปตามจังหวะเคลื่อนไหวของสะโพกที่โยกขยับอยู่บนจุดสำคัญ

     "แจจิน ช...ชั้นไม่อยากรอแล้ว"

     แขนแกร่งพยายามดันร่างอ้อนแอ้นให้เขยิบขึ้นไปข้างบนเพื่อที่จะทำการบางอย่างแต่ก็ถูกห้ามปรามด้วยเสียงโวยวายของคนหัวรั้น

     "ไม่ได้นะ" แจจินผลักซึงฮยอนอย่างแรงจนล้มหงายหลังไปบนเบาะ "ก็ไหนบอกว่า...เค้าน่ากิน"

     

     ร่างที่นอนอยู่จ้องมองสิ่งที่แฟนของตนเองหยิบยื่นให้กับใบหน้าแสนยั่วนั่นสลับไปมา บั้นท้ายงอนหย่อนนั่งลงบนหน้าอกก่อนจะดันเอาร่างกายส่วนหนึ่งเข้าไปในโพรงปากของอีกฝ่าย

     "อือ แจจิน... ช้านิดนึงสิ"

     มือหนารีบคว้าจับของชิ้นนั้น จัดตำแหน่งให้เหมาะสมแล้วจึงปล่อยให้การควบคุมเป็นของอีกคนอย่างเต็มที่

     แจจินเงยหน้ารับความสุขสมที่คนรักของเขาประเคนให้ ปากพร่ำเรียกชื่อซึงฮยอนไม่ขาดสาย จะดังเบาแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับลีลาของฝ่ายนั้นว่าจะทำให้เจ้าของของในปากพอใจมากน้อยเท่าไหร่



     ลิ้นร้อนดูดดุนส่วนปลายเรียกของเหลวใสจำนวนหนึ่งออกมาได้ ส่วนแจจินยังคงขยับร่างกายของตัวเองต่อไป

     ซึงฮยอนอาจดูแลเด็กไม่เป็น
     แต่ถ้ากับเขา มันตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง


     "อ๊ะ อา...ซึง ฮะ อื้อ..."


     มือเล็กที่จิกเบาะอยู่ถูกอีกคนกุมเอาไว้ ร่างเล็กเอี้ยวตัวไปตามแรงดึงนั้นอย่างงง ๆ


     "ที่รักครับ"


     เรียกกันแบบนี้ เขาน่าจะพอรู้แล้วมั้งว่าต้องทำอะไร


     "มันลำบากชั้นมากเลยนะซึงฮยอน" คนด้านบนกล่าวปนหัวเราะ "ดูสิ"


     แก่นกายที่กำลังตื่นตัวถูกกอบกำไว้ด้วยมือข้างเดียวของแจจินซึ่งต้องนั่งหันไปด้านหลังแบบเอียง ๆ

     แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรต่อ เขาเลื่อนมือขึ้นลงพลางเคลื่อนโยกร่างกายกระตุ้นอารมณ์ให้คนที่นอนซึมซับความเสียวซ่านอยู่


     "แบบนี้ อ๊ะ ชอบมั้ย" เสียงหวานเอ่ยถามความรู้สึกของแฟนหนุ่ม
     "อ่า แจจิน..." ซึงฮยอนหลับตาซี้ดปาก ส่วนอ่อนไหวของคนรักเด้งกระแทกหน้าอยู่หลายรอบ เขาพยายามอ้าปากงับมันแต่ก็ไม่สำเร็จ "เปลี่ยน ดีกว่านะ"


     ทั้งคู่ประกบทาบริมฝีปากกันอีกครั้ง หลังจากต่อสู้ด้วยลิ้นอยู่ค่อนข้างนาน คนตัวเล็กก็ผละตัวออกแล้วกลับหลังหันไปอีกด้าน

     ฝ่ายที่จ้องดูการกระทำอยู่ตลอดแทบจะต้องหยุดหายใจเพราะความตื่นเต้น แจจินก้มหน้าลงไปหาสิ่งนั้น ใช้ลิ้นเลียมันเล่นเหมือนกับว่าเป็นขนมชิ้นหนึ่ง


     "งั่ม" สายตาซุกซนถูกส่งกลับมาหาเจ้าของอวัยวะที่กำลังทนทุกข์กับความทรมานสุดขีด "ซึงฮยอนอ่า อย่าดูอย่างเดียวสิ ทำให้เค้าด้วย"


     ความสนใจถูกดึงกลับมาที่สะโพกมน ซึงฮยอนใช้มือฟาดมันหลาย ๆ ครั้งด้วยความมันเขี้ยว


     "อะ อ๊า..." แจจินร้องเสียงหลงก่อนจะต้องเสียววาบเมื่อถูกอีกคน อม ไว้อีกรอบ


     ร่างที่ทรุดฮวบพยายามยกตัวเองขึ้นมา ปากยังทำหน้าที่ปรนนิบัติไปเรื่อย ๆ ไม่ให้ขาดตกบกพร่อง


     "อืม..." ซึงฮยอนระบายความสุขไปกับการนวดคลึงก้นแน่น ๆ ตรงหน้า ไม่นานนักก็ได้รับของหวานล็อตใหญ่จากแจจิน

.

.

.

     "แจจิน"

     เสียงเรียกจากด้านหลังทำให้คนตัวเล็กต้องหยุดการกระทำเอาไว้ก่อน เขาหันไปหาใบหน้าที่...เปื้อน

     "เรียกทำไม" คนถามลังเลใจว่าจะกลับตัวไป ทำความสะอาด มันให้ซึงฮยอนดีไหม

     "มาให้กอดหน่อยสิ" ร่างสูงเลียขอบปาก สองมือช่วยยกประคองคนที่กำลังกลับท่าทางมาอยู่ในสภาพปกติ

     "ขอ ชิมบ้างนะ"

     ของอร่อยบนหน้าถูกคนที่นอนทับเขาอยู่เลียจนหมด ซึงฮยอนกับความอดกลั้นที่ยังไม่ได้ปลดปล่อยของเขากำลังจะทนไม่ไหวกับความน่าฟัดของแจจิน

     รูรักสีหวานถูกหยอกล้อด้วยนิ้วยาวของอีกฝ่าย แขกจอมซนรู้ทันคำบอกใบ้ของหนุ่มเจ้าของบ้านจึงเคลื่อนขยับร่างกายเสียดสีไปมากับความเป็นชายใต้ลำตัว ปากก็ยังคงส่งเสียงครางให้ซึงฮยอนคลั่งเล่น


     "อ่า พอกันที"


     แจจินถูกผลักให้ลงไปนอนตะแคงอยู่ด้านข้างก่อนจะรู้สึกได้ถึงบางสิ่งที่ดันแทรกเข้ามาในตัว


     "อ๊าาา! แรงอีก ซึงฮยอน" ร่างในอ้อมกอดออกคำสั่งกำกับคนรักเสียงกระเส่า


     ก่อนหน้านี้ที่ใช้ปากทำให้ เขารู้ว่าอีกไม่นานแฟนหนุ่มของตัวเองก็จะต้องเสร็จ ซึงฮยอนที่ยังคงออกแรงกระแทกไม่ยั้งพูดบอกรักแจจินอยู่เป็นระยะ

     แต่แล้วจู่ ๆ เสียงนั้นก็ขาดหายไป


     "อือ..."


     ร่างเล็กหันมาจดจ่อกับของแข็งในช่องทางรักที่กำลังฉีดอัดความสุขเข้ามาให้


     "วันนี้คุงแฟนน่ารักมาก ๆ เลย" คนตัวสูงพรมจูบทั่วทั้งแผ่นหลัง แอบสอดมือข้างหนึ่งไปลูบวนที่ท้องน้อยแกล้งให้เขาจั๊กจี้
     "เหรอ" แจจินนอนอยู่ท่าเดิม ปล่อยให้ซึงฮยอนอ้อนตนเองไปเรื่อย ๆ "ยังไงอะ"
     "ก็ ที่มาช่วยเค้าไง" ปากซนเคลื่อนมางับไรผมและท้ายทอย ดูดแรง ๆ หนึ่งทีจนขึ้นสี "แล้วก็..."
     "..."
     "ท่าเมื่อกี๊..." มือหนาข้างเดิมเลื่อนลงไปหาโคนขาอ่อนชื้นเหงื่อ บีบนวดตรงนั้นผ่อนคลายความเกร็งให้คู่ร่วมรัก "ครั้งแรกเลยนะ"


     คนได้ยินเขินจนหน้าแดงหูแดง แสร้งหัวเราะกลบเกลื่อนอาการอายก่อนจะหันกลับไปเผชิญหน้าแฟนหนุ่มขี้แกล้งของตัวเอง


     "ละ ชอบมั้ยอะ"


     หลังจากที่ได้เห็นรอยยิ้มแสนทะเล้นทะลึ่งของซึงฮยอน แจจินตอนนี้ซ่อนยิ้มไว้ไม่อยู่แล้ว


     "เอาจริง ๆ คือตกใจนะ..." คนพูดเขยิบตัวเข้ามาเบียดจนชิดแนบกันทุกส่วน เงยหน้ามองอีกฝ่ายด้วยสายตาแบบลูกหมา(จิ้งจอก) "แต่ตอนนี้... ชักติดใจแล้วล่ะ"

-  จบ  -