บาปและหื่นมากนะจ๊ะ
เข้ามาแล้วต้องทำใจนะ
👻👻👻
เห็นรูปล่าสุดที่แจจินโพสต์แล้วไม่ไหวรู้สึกใจมันบางไปหมด
ก็เลยต้องรีบลงเรื่องนี้ซะแล้ว 555
ขอบอกไว้ก่อนเลยว่าไอเดียแรกเริ่มของ OS ชิ้นนี้คือ...
❃ ◎ ❃ ◎ ❃ ◎ ❃
เห็นรูปล่าสุดที่แจจินโพสต์แล้วไม่ไหวรู้สึกใจมันบางไปหมด
ก็เลยต้องรีบลงเรื่องนี้ซะแล้ว 555
ขอบอกไว้ก่อนเลยว่าไอเดียแรกเริ่มของ OS ชิ้นนี้คือ...
❃ ◎ ❃ ◎ ❃ ◎ ❃
Title: ลักหลับ
Paring: You (defined char.) x Jaejin
Rating: NC-17
Length: ≈ 1800 words
BACKGROUND
STORY
คุณคือนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์วัย 30 ปลาย ๆ สูง 187 ซม. รูปร่างผอมค่อนไปทางล่ำ คุณเคยแต่งงานกับผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งสุดท้ายแล้วก็พบว่ามันไปไม่รอด คุณยกสิทธิในการเลี้ยงดูลูกสาวให้แก่ฝ่ายแม่ตามคำขอและไม่ได้ติดต่อกับเธออีก คุณมองว่าชีวิตที่ผ่านมาของคุณมันช่างจืดชืดไร้ความตื่นเต้น คุณติดเหล้า คุณถูกเพื่อนร่วมงานโน้มน้าวให้ลิ้มลอง อะไรใหม่ ๆ และนั่นคือสิ่งที่เข้ามาเปลี่ยนชีวิตคุณให้มีสีสันมากขึ้น
อี แจจิน คือ อะไรใหม่ ๆ ของคุณ เด็กหนุ่มวัย 16 ปี ที่ถูกคุณชักชวนให้หนีออกจากบ้านมาอาศัยอยู่ด้วยกันในคฤหาสน์แห่งหนึ่งที่คุณเป็นเจ้าของ ตัวตนที่ต้องปกปิดเป็นความลับและบอกกับคนรอบข้างไปว่าพวกคุณเป็นเพียงญาติห่าง ๆ กันมันกลับกลายเป็นอะไรที่คุณยอมรับได้ แจจินมอบชีวิตใหม่ให้แก่คุณ ความรัก ความใคร่ รวมทั้งความปรารถนาที่มีแต่จะเพิ่มขึ้นทำให้พวกคุณเลือกที่จะละเลยความผิดชอบชั่วดี คุณส่งเสียแจจินให้เรียนหนังสือที่โรงเรียนมัธยมในชุมชนและสัญญากับเขาว่าจะให้ทุกอย่างที่เขาอยากได้
เพื่อแลกกับการที่เขาจะเป็นของคุณตลอดไป...
ช่วงเย็นวันจันทร์ ในขณะที่คุณกำลังนอนอ่านข่าวเกี่ยวกับเศรษฐกิจไปเรื่อยอยู่บนเตียงนอนควีนไซส์ที่บ้าน เสียงย่ำเท้าขึ้นบันไดจากด้านนอกทำให้คุณรู้ว่าใครคนหนึ่งกลับมาจากโรงเรียนแล้ว คุณลังเลอยู่สักพักว่าจะแกล้งหลับหรืออยู่ในสภาพนี้รอเผชิญหน้ากับคน ๆ นั้นไปเลยดี คุณใช้เวลาตัดสินใจไม่นานเพราะคุณไม่เหลือเวลาอีกแล้วเมื่อเขาเปิดประตูเข้ามา
“ฮือ ถึงเตียงสักที...” เด็กหนุ่มกับเป้ใบโตทำหน้างัวเงีย เขาทิ้งทุกอย่างลงพื้นเตรียมปล่อยตัวลงบนที่นอน
“อะไรน่ะ เสื้อผ้ายังไม่เปลี่ยน น้ำก็ยังไม่อาบ” คุณปิดหน้าจอแท็บเล็ตแล้วเงยหัวขึ้นไปพูดดุ ๆ
เกมใหม่ที่คุณเพิ่งซื้อให้คือสาเหตุที่เขาเป็นแบบนี้ เมื่อคืนแจจินย้ายตัวเองไปอยู่ที่ห้องนั่งเล่นยันรุ่งสาง
วัยรุ่นติดเกมช่างน่ากลัวกว่าที่คิด
ขนาดเอาเซ็กส์มาล่อแล้วก็ยังไม่ได้ผล
“งือ...” สองมือของเขายกขึ้นขยี้ตาพร้อมจะงอแงใส่คุณ “ให้ผมนอนเถอะนะฮะ”
เสียงอ้อนจากปลายเตียงยังคงดังมาเข้าหูอย่างต่อเนื่อง ท่าทางบิด ๆ กับตาที่ใกล้จะปิดมีแต่จะกระตุ้นอารมณ์บางอย่างในตัวคุณให้คุกรุ่น
“ไปอาบน้ำก่อนแจจิน ถ้านายนอนตอนนี้เดี๋ยวตื่นมาจะเหนียวตัวแย่” คุณยืนกรานให้เขาหลบไปที่อื่นสักพักเพื่อที่ตัวคุณเองจะได้ไม่อยากทำอะไรไปมากกว่านี้
“แต่ผมอยากนอนกอดคุณ เดี๋ยวนี้...” เด็กดื้อเริ่มใช้ไม้ตาย เข็มขัดกางเกงถูกรูดออกไปพาดกับเก้าอี้นวมข้างเตียง
“ถ้าตัวนายยังสกปรก ชั้นจะไม่ยอมให้นายนอนเด็ดขาด”
ทีเมื่อคืนยังไม่เห็นจะอ้อนหนักขนาดนี้ ออกไปทางไม่เห็นหัวคุณเลยเสียด้วยซ้ำพอได้เกมไปเล่นแล้ว เพราะฉะนั้นก็ไม่น่ามีเหตุผลอะไรที่คุณจะต้องยอมใจอ่อนให้เขา
...ไม่ใช่เหรอ
“โกรธอะไรผมรึเปล่าถึงได้ใจร้ายขนาดนี้” แจจินยืนเขี่ยนิ้วกับข้อศอกตัวเอง สีหน้ายังบ่งบอกถึงอาการง่วงนอนเช่นเดิม เขาไม่ทันสังเกตว่าเมื่อครู่นี้คุณแอบปลดเชือกที่รัดชุดคลุมอาบน้ำออกไปแล้ว
“ก็ จะใจดีกว่านี้ถ้านายสนใจชั้นเหมือนกับที่สนใจเกม” เพราะว่าคุณไม่ชอบที่จะลีลา มือของคุณเริ่มเล่นกับของใต้ผ้าขนหนู ส่วนปลายที่เริ่มเปิดแฉลบออกมาด้านนอกให้คนที่จ้องดูคุณอยู่ตื่นเต้นเล่น
“คุณจะไม่ยอมให้ผมนอนจริง ๆ สินะ” เด็กหนุ่มยิ้มทั้ง ๆ ที่ตายังปรือ
“ถอดเสื้อซะ แล้วมานั่งตรงนี้”
ร่างเล็กค่อย ๆ คลานเข้ามาหาคุณหลังจากเสื้อยืดตัวสีดำที่เขาใส่บ่อย ๆ ร่วงลงไปกองอยู่กับเป้ใบเมื่อกี้แล้ว สภาพโซเซแบบนั้นทำให้คุณรู้สึกสงสารไม่ใช่น้อย เหมือนจะต้องจูบที่ปากแต่แจจินกลับเลือกจูบหน้าอกเปลือยเปล่าของคุณ ชุดคลุมอาบน้ำกลิ่นสะอาดถูกสูดดมและซุกไซ้ ช่วงเอวที่ต้องรับน้ำหนักกดทับจากเด็กอายุสิบหกไม่ได้สร้างความทรมานให้คุณเท่าไหร่นัก
“แข็งรึยัง”
“จะเหลือเหรอฮะ”
“ขอดูหน่อยสิ”
ขอบเคลวิน ไคลน์สีดำแดงยืดขยายออกให้ข้อมือของเขาได้หยิบเอาอะไรออกมาโชว์ คุณใช้ปลายนิ้วสัมผัสมันอย่างอดใจไม่ได้ ของเหลวใสไหลเคลือบเล็บจนมันวาวแต่แล้วแจจินก็คว้ามือข้างนั้นขึ้นไปโลมเลีย
“อยากชิมผมบ้างมั้ย” เขาพาฝ่ามือของคุณไปยังยอดอกสีมอคค่า เลื่อนต่ำลงไปด้านล่าง
ต่ำลง
และต่ำลง...
“เค็มตายเลยทั้งตัวมีแต่เหงื่อ” ตลอดความยาวเบื้องหน้าถูกคุณลากรูด คุณพยายามล้วงบ็อกเซอร์สีแสบตัวนั้นเพื่อเข้าไปหาอย่างอื่นอีก มันแน่นและยากต่อการเสาะสำรวจเพราะกางเกงขายาวที่แจจินยังใส่คาไว้ “ก้นก็ยังไม่ได้ล้างเลย”
“คุณเคยแคร์ด้วยเหรอ” เขาถอดเสื้อผ้าในช่วงเวลาเดียวกับที่คุณลุกขึ้นมาช่วยเหลือ ขาสองข้างก้าวตามแรงจูงไปหากำแพงห้องนอนสีขาวนวลเหนือหัวเตียง เด็กหนุ่มใช้ทุกอย่างที่คว้าได้เป็นจุดยึด รวมทั้งศีรษะของคุณด้วย
“แน่นอนว่าไม่”
“อื๊อ...”
เล็บเท้าจิกเกร็งบนหมอนหนุนใบหนา คุณนั่งคุกเข่าปรนเปรอความสุขสุดเสียวให้แจจินตั้งแต่ปลายยันโคน ปฏิกิริยาน่าชื่นใจถูกแสดงออกมาในรูปของการบิดเร่าและเสียงระบายกำหนัด เขาเกือบจะได้ไปถึงจุดสุดยอดแต่คุณดันหยุดการกระทำเหล่านั้นแล้วจับเขากลับหลังหันเผชิญหน้ากับผนังห้อง
“ยังง่วงอยู่มั้ย” คุณเอ่ยปากถามระหว่างกำลังจัดการกับสารหล่อลื่นแถว ๆ ช่องทางสำคัญ
“คราวหลังถ้าจะทำแบบนี้ ลักหลับเอาง่ายกว่า” แจจินแอ่นก้นพร้อมรับมือกับคุณเต็มที่ ริมฝีปากอิ่มเผยอหาจูบหนักหน่วงที่พวกคุณต่างก็ไม่มีใครยอมใคร ฟันคมขยี้ขบกันเบนเบี่ยงความเจ็บปวดจากที่อื่น ร่างเล็กหยุดหายใจลุ้นไปกับทุกวินาทีที่คุณผลักส่งสิ่งนั้นเข้ามา
ค้างไว้ให้เหมือนกับอารมณ์ของแจจินที่ยังค้างอยู่ คุณจับสองฝั่งผ้าของชุดคลุมอาบน้ำโอบรอบลำตัวสีแทน ก้มหัวลงเล้าโลมที่บ่าและหัวไหล่ก่อนจะไปหยุดแถว ๆ แก้มแล้วลดจมูกมาสูดซบที่ซอกคอ
คุณอธิบายกับตัวเองไม่ได้ว่าตอนนี้แจจินน่ารักมากขนาดไหน จังหวะร้อนเริ่มบรรเลงในบริบทที่ทั้งคู่ล้วนต่างยืนเหยียบอยู่บนที่นอนนุ่ม ความอึดอัดที่เดี๋ยวลดเดี๋ยวเพิ่มเรียกเสียงครางในความถี่ที่สม่ำเสมอกับความดังในระดับพูดคุยเพียงเท่านั้น
นี่ไม่ใช่ท่าโปรดแต่มันก็ทำให้คุณพอใจได้พอควร เขาย้ายสองมือไปยันกำแพงแล้วปล่อยให้คุณกระทำกับร่างกายนั้นตามปรารถนา ส่วนอ่อนไหวในที่ต่าง ๆ ถูกย่ำยีทว่าด้วยความรัก แจจินพร่ำเรียกชื่อคุณล้อตามความรุนแรงที่คุณมอบให้ แกนกายที่คุณชักรูดอย่างไม่ปราณีกระตุกตั้งเตรียมปล่อยของเหลวอันเป็นรางวัลปลอบใจแก่การอดนอนในครั้งนี้
“แจจิน แตกได้แล้ว...”
น้ำกามขาวข้นราดรดหัวเตียงยาวเป็นทางลงไปหาผ้าปูที่นอนสีเปลือกข้าวมอลต์ คุณไม่รอช้าเดินหน้าตักตวงความสุขจากเส้นทางหลักต่ออีกครั้ง อะไร ๆ เริ่มน่าตื่นเต้นมากขึ้นเมื่อแจจินต้องการที่จะเปลี่ยนอิริยาบถจากยืนไปเป็นนอน ขณะย้ายตัวเองลิ้นเล็กตามเก็บกวาดของรสหวานที่ตัวเขาเองทำหกไว้ คุณรับไม่ได้ที่รายนั้นถือโอกาสลิ้มรสน้ำรักอยู่ฝ่ายเดียวจึงตามไปทวงขอในโพรงปากอุ่น
ชิมแบบนี้อร่อยกว่าเห็น ๆ
“รู้มั้ยว่า ผมลักหลับคุณไปกี่ครั้งแล้ว” ก้นกลมยกสูงท้าทายของแข็งในตัว “เมื่อคืนผมก็ทำนะ”
“...”
“เข้ามาเรียกตั้งนานแต่คุณไม่ตื่น ผมก็เลยอมน้องชายเหี่ยว ๆ ของคุณแล้วช่วยตัวเองแก้ขัดไป”
ปกติเวลาง่วงแล้วไม่ได้นอนแจจินจะกลายเป็นคนพูดมากเพื่อให้ตัวเองกระปรี้กระเปร่า แต่คุณก็ไม่เคยคิดว่าเขาจะพูดออกมาทั้งหมดแบบนี้
“งั้นรู้ไว้เลยว่าชั้นไม่เคยลักหลับนาย” คุณพูดกับเด็กแสบที่นอนคว่ำหน้าอยู่
“ก็เนี่ยแหละ อ๊ะ-- คุณกำลังลักหลับผมอยู่อะ”
“ยังไง”
“ลักขโมยเวลานอนหลับของผม”
คุณหัวเราะด้วยความมันเขี้ยว บั้นท้ายสองลูกเด้งรัว ๆ เพราะคุณไม่อ่อนโยน แจจินกดหน้ากับหมอนซ่อนเสียงน่าเกลียดที่มีแต่จะทวีความดังขึ้นเรื่อย ๆ ถ้าหากพวกคุณยังคงหักโหมอยู่อย่างนี้ ความใคร่ที่ไม่เข้าใครออกใครเดินทางเข้าใกล้จุดสูงสุดเต็มที ของสำคัญถูกถอนออกมาวางจ่อตรงจุดที่มันเคยอยู่ รูที่ยังปิดไม่สนิทรับเอาผลพลอยได้ล็อตใหญ่เข้าไปโดยไม่ขัดขืน คุณอุทานไม่หยุดเนื่องจากมันรู้สึกดีจนพูดเป็นประโยคไม่ได้
“ฮ...แฮ่ก ผมหลับได้รึยังฮะ” เด็กหนุ่มส่งคำถามกลั้วเสียงหอบมายังคุณที่เพิ่งจะลุกออกจากเตียง “ผมเหนื่อย... แล้วก็ง่วงด้วยอ่า”
“ไปล้างตัวก่อนดีกว่านะ แปบเดียวเอง” รู้อยู่แก่ใจว่าสุดท้ายคุณก็ต้องสั่งให้แจจินไปอาบน้ำ หนนี้คุณพยายามใช้วิธีการตะล่อมแทนตำหนิติเตียน เด็กมันจะได้ว่านอนสอนง่ายขึ้นหน่อย “อาบด้วยกันก็ได้”
“ง่า” เรื่องงอแงต้องยกให้เขาเป็นที่หนึ่ง แจจินปัดป่ายแขนขาไปมาอย่างดื้อรั้น “งั้น ถูสบู่ให้หน่อยได้มั้ย”
เรื่องต่อรองเก่งก็ต้องยกให้เขาเป็นที่หนึ่งด้วยเช่นกัน
คุณได้แต่พยักหน้ายอม ๆ ไปอย่างไร้ทางเลือก จากนั้นก็ต้องใช้เรี่ยวแรงที่เหลืออยู่ไม่มากในการขุดเด็กออกจากที่นอน แจจินเดินนำคุณเข้าห้องน้ำไปด้วยท่าทางแบบซอมบี้
เดาได้เลยว่าการอาบน้ำครั้งนี้ไม่น่าจะเสร็จหรือจบลงง่าย ๆ อย่างแน่นอน
- End -
❃ ◎ ❃ ◎ ❃ ◎ ❃
ตามไปเสพรูปแจจินเซ็ตถอดเสื้อต่อได้ที่:
http://ceohan.tumblr.com/post/113370154321/jaejin-getting-ready
http://ceohan.tumblr.com/post/113370154321/jaejin-getting-ready
#ขอโทษที่กาม 555
No comments:
Post a Comment