[OS/NC-17] FTISLAND 'NEAR THE POOL' (SEUNGJAE)

     GENRE:    A/U, SMUT, YAOI, PWP
     PAIRING:  SEUNGHYUN x JAEJIN
     RATING:   NC-17

━ ━ ━

  'ก็รอวันนี้มานานแล้วไม่ใช่เหรอ

  ทำไมยังตื่นเต้นอยู่ล่ะ แจจิน'

  เขายืนพูดกับตัวเองที่หน้ากระจก

  ใครบางคนกำลังรออยู่ด้านนอก...

  กังวล ว่าจะสร้างความพึงพอใจให้ไม่ได้

  
  กลัว ว่าจะไม่ใช่คนที่ดีที่สุด

  "ตื่นเต้นเหรอ"

  แน่นะสิ ก็นี่เป็น ครั้งแรก ของเขาหนิ

  ประตูห้องน้ำปิดลงพร้อมกับที่คนๆนั้นเดินมาถึง

  ใบหน้าของคนรักที่คบกันมากว่าหนึ่งปีอยู่ใกล้เขาจนรู้สึกได้แม้แต่เสียงกลืนน้ำลาย

  ...ซึ่งบางทีอาจจะเป็นของแจจินเอง

  "ไม่ได้เป็นอยู่คนเดียวหรอก เพราะนี่ก็ครั้งแรกของผมเหมือนกัน"

  สองร่างเคลื่อนเข้ามาชิดกันเรื่อยๆ ความเกร็งยังคงเกิดขึ้นกับเขาอย่างต่อเนื่อง

  "ไม่ไว้ใจกันเหรอ หื้ม" มือหนาลูบไล้ไปตามสันกรามสวยได้รูปอันเป็นจุดที่เขาหลงใหลที่สุด

  

  "เปล่า..."

  ทำไมแค่คำพูดสั้นๆยังเอ่ยออกมาได้ยากขนาดนี้

  "ถ้าเปล่าก็อย่าทำตัวแข็งทื่อแบบนี้สิ แจจินของผม"

  ริมฝีปากนุ่มถูกประทับทาบ

  รสสัมผัสอันอ่อนโยนเสียยิ่งกว่ากลีบดอกไม้ที่เพิ่งผลิบาน

  ...

  ทำให้รู้สึกดีเช่นเคย
  ทำให้อ่อนระทวยเหมือนทุกครั้ง

  นี่น่าจะเป็นของขวัญวันครบรอบชิ้นแรกที่แจจินได้จากซึงฮยอน

  "ผมรักคุณนะ"

  สะโพกเล็กถูกโอบดึงเข้าไปหาอีกคน

  อะไรก็ตามที่เสียดสีกันอยู่ด้านล่าง

  ต่างฝ่ายต่างรู้สึกว่า...เพียงเท่านี้มันยังไม่พอ

  อาภรณ์ของทั้งคู่ถูกปลดเปลื้องออกอย่างสมบูรณ์ ความต้องการทวีปริมาณมากขึ้นระหว่างขั้นตอนเริ่มต้น ร่างผอมบางยืนนิ่งให้อีกคนจัดการทุกอย่าง

  เหมือนได้ค้นพบช่วงเวลาที่แจจินมีความสุขที่สุดในชีวิต

  'พื้น'

  พวกเขาตกลงกันอย่างลับๆในใจว่ามันต้องเป็นที่พื้น

  และ พื้นห้องนอนอาจธรรมดาเกินไป

  ลมแรงพัดพาคลื่นของเหลวภายในสระว่ายน้ำของบ้านล้นกระฉอกออกมาอยู่เป็นระยะ เสียงครางระงมของคู่รักที่กำลังเสพสมกามอารมณ์ดังประสานกันไปกับเสียงมวลน้ำกระแทกขอบสระ

  "ซึงฮยอน... ชั้นรักนาย" ประโยคที่คนด้านบนได้ยินมาตลอดค่อยๆเพิ่มระดับเสียงขึ้นปะปนกับความเหนื่อยหอบจากการเคลื่อนไหวที่หนักหน่วง

  "อ๊ะ อื้อ..." แรงกระตุกเบาๆภายในร่างกายพร้อมกับของเหลวอุ่นที่ถูกหลั่งเข้ามาเติมเต็มสร้างความรู้สึกดีมากจนผู้รับเกิดปฏิกริยาที่ทำให้อีกฝ่ายพึงพอใจอย่างที่สุด

  คนด้านล่างยกลำตัวขึ้นไปหาแหล่งที่มาของสิ่งนั้นราวกับไม่อยากให้เจ้าของอวัยวะถอดถอนมันออก ความสุขล้นทะลักพรั่งพรูออกมามากมายไม่ต่างกับน้ำรักที่ไหลเอ่อออกมาจากปากทางชื้นฉ่ำ

  "ว่ายน้ำกันมั้ย" ซึงฮยอนเอ่ยปากถามแจจินหลังจากเพิ่งมอบจุมพิตที่หน้าผากไล่ความเหนื่อยล้าให้

  สองร่างหย่อนตัวลงแทนที่น้ำจำนวนหนึ่งในสระ

  ทั้งคู่ถือโอกาสนี้ทำความสะอาดร่างกายให้กันและกัน

  ทำไมกันนะ ยิ่งได้รับสัมผัส ก็ยิ่งโหยหา...

  "นี่ ชั้นยังไม่ได้..." แจจินจ้องตาซึงฮยอนเพื่อสื่อให้อีกคนรู้ว่าเขาต้องการที่จะ

  "อืม รู้แล้ว" ร่างสูงจัดการกับริมฝีปากอิ่มตรงหน้าครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างมันเขี้ยว "ทำไมน่ารักอย่างนี้นะ"

  เวลาผ่านไป ลมที่พัดแรงในตอนแรกค่อยๆสงบลง อากาศเริ่มหนาวแต่คู่รักในสระก็ยังไม่มีท่าทีจะขึ้นจากน้ำ คนตัวเล็กถูกหยอกล้อล่อให้ทรมานไปเรื่อยๆ

  ทำไงได้ล่ะ ถึงจะทรมาน แต่มันก็เป็นสิ่งที่แจจินเลือกเอง

  ส่วนที่อยู่เหนือน้ำโลมเล้ากันต่อด้วยลิ้นและฟัน นอกนั้นก็เป็นหน้าที่ของมือกับขาที่จมอยู่ด้านล่าง ช่องทางเดิมถูกรุกล้ำอีกครั้งด้วยนิ้วยาวเรียวจุดกระตุ้นความกระสันให้เพิ่มขึ้น ผิวหนังหลายบริเวณถูกบีบคลึงจนเจ้าตัวรับรู้ถึงความเจ็บปวดอยู่กลายๆ

  เสียงร้องน่าสงสารดังแทรกคำพูดยั่วเย้าของซึงฮยอน ฟันคมขบก้อนเนื้อบนยอดอกราวกับว่ามันเป็นขนมชิ้นหนึ่ง

  แจจินได้แต่ถามคนรักของตัวเองอยู่ในใจว่า เมื่อไหร่

  'ชั้นจะทนไม่ไหวแล้วนะ'

  โดนขโมยจูบอีกรอบ ช่วงที่ริมฝีปากของทั้งสองดูดรัดกันอย่างพัลวัน ซึงฮยอนอาศัยจังหวะเผลอยกสะโพกมนให้ขึ้นไปนั่งอยู่บนขอบสระ อีกฝ่ายเห็นท่าทางแล้วรีบเอนตัวลงนอนหงายอย่างรู้งาน

"แจจิน" ใบหน้าหล่อยืนจ่อเข้าไปใกล้ประตูรักที่เผชิญหน้าเขาอยู่ "รู้มั้ยว่าทั้งหมดตรงนี้ มันเป็นของผม"

  ดังคาด คำตอบที่เขาได้รับคืออาการบิดเร่าทรมานเมื่อลิ้นลื่นลากสัมผัสไปทั่วพื้นผิวบริเวณนั้น ปลายเท้าจิกเกร็งลงไปกับผิวน้ำที่ไม่ได้ช่วยผ่อนคลายอะไรใดๆ ส่วนอ่อนไหวถูกกอบกุมแต่ทว่าอวัยวะที่เป็นพันธนาการของมันยังคงชะงักค้างอยู่อย่างนั้น

  สิ่งเดียวที่ขยับเขยื้อนก็คือริมฝีปากและเจ้าลิ้นตัวร้ายนั่น 

  "รีบ...อ้ะ เร็ว เด็กดื้อ รีบขึ้นมา!" คนที่นอนอยู่แทบจะตะโกนออกคำสั่ง

  ก้อนเนื้อหนึ่งคู่ที่คั่นกลางระหว่างทางถูกดูดดุนอย่างแรง มือขวาเริ่มขยับขึ้นลงด้วยความถี่คงที่เค้นเสียงครางหวานให้ดังออกมาย้ำเตือนว่าสิ่งที่เขาทำอยู่นั้นดีแล้ว

  แจจินยกขาข้างหนึ่งไปพาดไว้บนไหล่หนาหมายจะดันร่างแกร่งให้ขยับเข้ามาใกล้เขาอีก แต่ซึงฮยอนกลับเอื้อมเกี่ยวรยางค์เหล่านั้นไว้เป็นที่ยึดไม่ให้เขาจมลงไปในน้ำ

  แล้วก็ จับของชิ้นยาวใส่ปากตนเองในที่สุด

  เขาอยากรักซึงฮยอนให้มากขึ้น...

  มากขึ้นในทุกวินาทีที่อีกคนกำลังมอบความสุขให้

  สายน้ำตาอันเกิดจากอารมณ์ที่ให้นิยามไม่ได้ไหลรินรื้นดวงตาคู่สวย

  ซึงฮยอนเงยหน้าขึ้นมองเขา หยุดพักการกระทำไปชั่วครู่ สองมือฉุดพาผู้ชายที่เขารักที่สุดให้ลุกขึ้นนั่ง

  "คนดีของผม เป็นไรไปครับ" เจ้าของนิ้วมือที่เอื้อมขึ้นไปปาดเช็ดหยดน้ำตาให้เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอบอุ่น

  "ชั้น รักนาย" แจจินตอบพร้อมส่งมอบรอยยิ้มน้อยๆไปให้

  ยังคงอยู่ในท่าเดิม เพียงแต่เจ้าตัวแอบกระเถิบเข้าไปใกล้สระมากขึ้น ขาสองข้างวางพาดกับลำตัวหนา

  

  จากภาษาท่าทางที่น่าจะหมายความว่าให้ทำสิ่งที่กำลังทำอยู่ต่อ ชายหนุ่มก้มหน้าตามแรงกดของมือลงไปปรนเปรอคนรักของเขาอีกครั้ง

  จนเสร็จ

  เขาถูกฉุดลากลงมาในน้ำเป็นรอบที่สอง รูขุมขนที่หดตัวแสดงให้เห็นว่าตอนนี้แจจินกำลังหนาว ฝ่ามืออุ่นลูบไล้เล่นกับผิวหนังที่ขรุขระจากอาการขนลุกไปมาโดยพยายามที่จะปรับความรู้สึกให้อีกคนชินกับอากาศเย็น

  "ตัวนายเปื่อยไปหมดแล้วซึงฮยอน ไม่รู้เหรอ" คำพูดเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากที่สั่นเล็กน้อย

  ซึงฮยอนสังเกตเห็นปุ๊บก็รีบเพิ่มความอบอุ่นให้เขาทันที

  จูบกับคนๆนี้ กี่ทีก็ไม่เบื่อ

  "รู้มั้ย แจจิน ปากของคุณ คือยาเสพติดชนิดร้ายแรง" คนตัวสูงยกมือประคองใบหน้าที่กำลังยั่วยวนเขาอย่างเต็มที่ด้วยสายตา ขณะนี้ทั้งสองขึ้นมาล้างตัวด้วยกันที่ฝักบัวริมสระ

  "งั้นทั้งตัวนายก็คงเป็นยาเสพติดของชั้น"

  "แล้วตอนนี้ คุณลูกค้าเกิดอาการอยากยาอีกครั้งหรือยังครับ" ไม่พูดเปล่า มือที่ยังจับคางแจจินอยู่ค่อยๆดันให้ทั้งตัวของอีกคนกลับหลังหันเข้าหากำแพง

  ซึงฮยอนทาบทับร่างกายแนบไปกับด้านหลังของคนที่เขากำลังรอคำตอบ

  "ว่าไงอะ" เขาจับอะไรของตัวเองจ่อถูไปที่ร่องรักสีหวาน แกล้งแจจินให้สะดุ้งเล่น

  "อือ ถึงขนาดนี้คงไม่ต้องถามแล้ว" ร่างเล็กยื่นบั้นท้ายเข้ามาหาเขา ปากอ้าหายใจเข้าออกรัวๆด้วยความตื่นเต้น

  ร่างสูงโน้มศีรษะลงมาเกยไว้บนไหล่เพื่อประจำที่ ขาเรียวถูกจับแยกพอประมาณก่อนความเป็นชายจะเข้ารุกช่องทางนั้นในสภาพที่ทั้งคู่กำลังยืนอยู่

  "รอบนี้ขอได้มะ"

  "ฮึ..." แจจินครางถามเขาเสียงสั่นเครือ

  "เรียกหาผมดังๆนะครับ ที่รัก"

-  จบ  -