photo credit: @FTlovechuu on Twitter
Rating PG-13
✑ ฟิควูบ อย่าถามหาแก่นสาร
และแล้ววันที่ 2 ของ FTISLAND LIVE [X] IN SEOUL ก็ได้เดินทางมาถึงช่วงนาทีสุดท้าย...
"ขอบคุณทุกคนมากครับ แล้วเจอกัน" เมนโวคอลของวงกล่าวกับแฟนเพลงในฮอลล์ก่อนเดินนำสมาชิกคนอื่นเข้าหลังเวทีไป
"อ่า เยี่ยมจริงๆ ทุกคนทำดีมาก" ฮงกิกล่าวกับเพื่อนในวงและทีมงานที่ยืนอยู่ใกล้เคียง
"เย้ จบแล้ว ผมหิวข้าวจัง"
"ซึงฮยอน อย่าบอกนะว่า" จงฮุนเฝ้ามองดูอากัปกริยาของมักเน่คนนี้บนเวทีอยู่ตลอดเวลา "เมื่อกี๊ที่นายอยู่ไม่นิ่งเลยนี่เพราะหิว"
"ก็ ใช่ครับฮยอง แหะๆ"
"จะกินไรเยอะแยะ พุงหนายิ่งกว่าหมูสามชั้นแล้ว" แจจินเดินผ่านเขาไปพร้อมกับคำพูดเหน็บแนม
ซึงฮยอนส่งยิ้มกวนประสาทให้กับแผ่นหลังของสมาชิกวงที่แก่กว่าเขาหนึ่งปี เอฟทีทั้งห้าคนมีเวลาพักสิบนาทีสำหรับเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นก็ต้องไปพบปะกับเหล่าเพื่อนและญาติที่รอพวกเขาอยู่ด้านนอก
.
.
.
"ถึงจะอ้วนแต่ก็ไม่เที่ยวไปเปิดนมให้ใครดูอะ" ซึงฮยอนที่เข้ามาในห้องแต่งตัวก่อนแจจินทักทายเขาด้วยประโยคประชดแดกดัน
"แหม ก็ใครเป็นคนเริ่มล่ะ"
"เอ้า นี่แค่แบ่งปันความเห็นเอง ฮยองอยากโชว์ก็บอกมาเห๊อะ"
แจจินที่กำลังจะถอดเสื้อยืดตัวที่ใส่เล่นในคอนเสิร์ตออกรีบเอี้ยวตัวมาจะตีปากซึงฮยอน แต่ก็พลาดเหมือนทุกครั้งเพราะอีกคนหลบทัน
"พูดมากจริง เปลี่ยนชุดไปเงียบๆเลย"
ซึงฮยอนบ่นงุบงิบอยู่คนเดียวอย่างกับคนแก่ ถ้าเป็นคนอื่นคงประหลาดใจ แต่แจจินชินกับนิสัยนี้ของเพื่อนร่วมวงแล้ว
"เฮอะ ไม่รู้รึไงว่าหวง" ร่างสูงโพล่งขึ้นมาหลังจากความเงียบยาวนานเกือบนาที เขาเพิ่งติดกระดุมเชิ้ตแขนยาวลายพร้อยของตัวเองเสร็จ
"เดี๋ยวนะ ซึงฮยอน ฮ่าๆ" แจจินหัวเราะลั่น "นี่ก็หัวนมชั้นปะ"
หวงเหิงอะไร พวกเขาสองคนเป็นแค่เพื่อนกันเองนะ
"กี่สายตาในฮอลล์นั่นน่ะที่ได้เห็น"
"แล้วไงวะ หรือชั้นถอดให้นายดูได้แค่คนเดียวอย่างงั้นเหรอ" แจจินเริ่มรำคาญความงี่เง่าไม่เข้าเรื่องของเมมเบอร์รุ่นน้อง "ซึงฮยอน นายคงหิวจนสติหลุดแล้ว"
"อ่า คงงั้น"
คราวนี้ซึงฮยอนเงียบแบบเงียบจริงๆ ภายในห้องสี่เหลี่ยมขนาดไม่ใหญ่มากเหลือเพียงแต่เสียงเครื่องปรับอากาศรุ่นเก่าดังออกมาจากเพดาน
แจจินถือวิสาสะรื้อค้นอะไรบางอย่างในเป้หนังของสไตล์ลิสต์คนสนิทอยู่สักพักก่อนจะหยิบนมจืดกล่องหนึ่งออกมาและเดินไปหาคนที่เขาคิดว่าน่าจะกำลังโมโหหิว
"อะนี่ รองท้องไปก่อน กว่าจะคุยอะไรกับพวกข้างนอกเสร็จก็คงเป็นชั่วโมง"
ซึงฮยอนรับกล่องนมจากมือแจจินไปอย่างว่าง่าย สีหน้าหงอยๆของเขาตอกย้ำให้อีกคนรับรู้ว่ามือกีต้าร์ตัวโย่งคนนี้หิวโซจริงจัง
"ฮยอง"
"ทำไมถึงปล่อยให้ท้องว่างอย่างนี้นะ เล่นตั้งเกือบสามชั่วโมงแทนที่จะกินข้าวให้มันอิ่มๆ" รุ่นพี่คนสนิทของซึงฮยอนเข้าสู่โหมดพี่ชายที่แสนดีตำหนิเขาอย่างเป็นห่วง
"ฮยองนิม ฟังผมหน่อยๆ" ซึงฮยอนทำเสียงงอแงแบบคนไม่รู้จักโตใส่แจจินที่กำลังจะอ้าปากเทศนาเขาอีกหนึ่งชุด
คนแก่กว่ากรอกตามองบนอย่างเอือมระอา
ไม่มีใครเคยเห็นซึงฮยอนในลุคเด็กขี้อ้อนแบบนี้ ยกเว้นเขา
"อะไร"
มืออีกข้างที่ไม่ได้ถือกล่องนมยกขึ้นกวักเรียกแจจินซึ่งยืนท่อนบนเปลือยเปล่าอยู่อีกด้านหนึ่งของห้อง
"แจจินอ่า มาเร็วๆสิค้าบ"
เรื่องอะไรจะต้องยอมเดินไปหาคนขี้เอาแต่ใจในสภาพแบบนี้ มือเบสร่างเล็กหันกลับไปสวมเสื้อให้เสร็จก่อนแล้วจึงค่อยเดินกลับมา
คนที่นั่งรออยู่รีบดูดนมให้หมดกล่องเมื่อแจจินเข้ามาใกล้ในระยะที่เอื้อมถึง ขณะเดียวกัน แขนที่ยังว่างงานก็คว้าเข้าโอบเอวชายตรงหน้า
แจจินรู้อยู่แล้วว่าเขาต้องเจอกับลูกอ้อนแบบนี้
ซึงฮยอนทำหน้ายู่เงยหัวมองอีกคน แขนทั้งสองข้างกอดแจจินแน่น
"เป็นไรอีก ห้ะ"
"ยังไม่อิ่มอะ" ร่างหนายื่นคางมาวางที่หน้าท้องของพี่ชายสุดที่รัก
"โอ่ย รอก่อนสิตอนนี้กระเพาะมันยังไม่ทันได้รู้ตัวเลย" แจจินยีผมที่เซ็ทมาดีของซึงฮยอนจนยุ่งเหยิงอย่างมันเขี้ยว "ออกไปข้างนอกมั้ยล่ะ เผื่อมีใครซื้ออะไรมาให้กิน"
"ไม่อะ" ซึงฮยอนส่ายหน้าไปมา "ผม ผมหิวนม"
"จะบ้าเหรอ เมื่อกี๊ก็กินไปแล้วไง"
"ฮ่าๆ ไม่"
"ไม่เม่ยอะไรเล่า" ตอนนี้คนที่ถูกกอดอยู่พยายามขยับตัวให้หลุดพ้นจากพันธนาการ "สมองกลับ ลิ้นไม่รับรสเหรอ"
"อือ อย่าดิ้นสิครับฮยอง" พูดแล้วซึงฮยอนก็รัดแจจินแน่นยิ่งกว่าเดิม
ร่างเล็กเริ่มรู้สึกตงิดๆเพราะตอนนี้สายตาบ้องแบ๊วเหมือนลูกหมาบนใบหน้าของคนร้อยเล่ห์มันถูกแทนที่ด้วยสายตาแบบอื่นแล้ว
"ก็เมื่อกี๊มันนมจืด..." ซึงฮยอนลุกขึ้นลากลำตัวแนบไปกับร่างของแจจิน ฝ่ามือหนาเลื่อนลดลงไปกดจับบั้นท้ายที่เขาคุ้นเคยดี "ผม อยากกินนมช็อกโกแลตอะครับ"
คนตัวสูงหยอกล้อเขาด้วยการเค้นบีบเนื้อแน่นใต้สองฝ่ามือ และดูเหมือนว่าแจจินก็กำลังเคลิบเคลิ้มไปกับการกระทำนั้นด้วยเช่นกัน
แต่...
ไม่ได้!
"เฮ้ย ซึงฮยอน ไม่เอา" แจจินผลักเขาออก สีหน้าเคร่งเครียดขึ้น "ไม่ใช่ตอนนี้ แล้วก็ไม่ใช่ที่นี่ด้วย ไป ออกไปข้างนอกได้แล้วเร็ว"
สุดท้ายก็สามารถเรียกตัวเองกลับมายังโลกแห่งความเป็นจริงได้ ซึงฮยอนเห็นแจจินกำลังจะเปิดประตูห้องออกไปแล้ว
"ฮ...ฮยองครับ"
แจจินชะงักมือที่กำลังจะเอื้อมไปหมุนลูกบิดประตูไว้ก่อน
"นี่ วันนี้ที่บ้านนายก็มาด้วยไม่ใช่เหรอ" เขาหันหน้ากลับมาถามด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
"เอ่อ ใช่ครับ"
"งั้นเราก็ต้องรีบออกไปหาพวกเขาก่อน แล้วเดี๋ยวคืนนี้"
"คืนนี้อะไร ฮยอง"
ร่างเล็กยืนหลังพิงประตูและแอบส่งสายตาขี้เล่นมายังคนที่นั่งลุ้นกับคำตอบอยู่
"นายจะมาค้างบ้านชั้นก็ได้"
"..." ซึงฮยอนถึงกับกลืนน้ำลายดังอึกเพราะขณะที่พูดแจจินยกมือข้างหนึ่งของตัวเองขึ้นมาสัมผัสหน้าอกอย่างมีนัยยะ
"มากินนมไง"
- จบ -
☺
☺
ใครอ่านแล้วชอบหรือไม่ชอบตรงไหนก็เม้นท์มาบอกกันได้นะคะ
No comments:
Post a Comment